Ayn'daki "Plastik Vadisi"nin geleceği ne olacak?

Ain, doğuda sanayileşmiş bir ova ve çok kırsal bir merkeze sahip, ekonomik olarak zıt bir bölgedir. Bu nedenle Oyonnax sanayi bölgesi, bölgenin istihdamının %49'unun plastiklerde uzmanlaşmasıyla bir nimettir. Uzmanlık, otomotiv, gözlük, kozmetik ve daha fazlası dahil olmak üzere birçok alana yayılmıştır. Birkaç büyük, tanınmış şirket olmasına rağmen, sektöre öncelikle küçük, aile işletmesi KOBİ'ler hakimdir.

Ancak bölge, yerel istihdam için daha riskli bir muadili temsil eden bu sektöre öncelikli olarak güveniyor. İş gücü yaşlanıyor ve şirketler Avrupa'nın önde gelen plastik bölgesinde işe alım yapmayı giderek daha zor buluyor. "Plastik Vadisi", 2,4 milyar avro ciroya sahip 660 aile işletmesine ev sahipliği yapıyor. Bu faaliyet, savaş sonrası dönemde özellikle güçlü bir şekilde genişledi ve bugün bir dev haline geldi.

Bölge, servetlerini bu plastik Eldorado'dan yapan aile işletmeli yönetici sınıflar ile büyük çoğunluğu göçmen kökenli çok büyük bir işçi sınıfı arasında kararsız. Uzun zamandır refah içinde olan sektör, şimdi birden fazla kriz yaşadı.

Robotlaşma ve uzmanlaşmamış üretimin yurtdışına taşınması nedeniyle gençler arasındaki işsizlik oranı %30'a kadar çıktı ve istihdam 2008 ile 2019 yılları arasında %13 düştü. Ancak sektör ölmedi; aksine, sektör uluslararası rekabeti telafi etmek için çok özel tekniklerde uzmanlaşmayı başardı. Ancak vadi eski prestijini kaybetti. İş gücü esasen mavi yakalı ve yaşlanıyor, ortalama olarak Fransa'nın geri kalanından daha yaşlı. Ortalama gelir seviyesi ulusal düzeyde sektörden daha düşük, 5.000 avroluk bir fark (42.000 avroya kıyasla 37.500 avro). Bu nedenle iş gücünü yenilemek bölge için kritik bir konu.

Bugün bölge, yerel nüfusun %50'sini temsil eden üçüncü nesil göçmenleri ağırlıyor. Krizden en çok etkilenenler onlar. Genellikle el işçiliğine mahkûm olan bu nüfus, "yerlilerin" hiyerarşisinden kopmak istiyor. Üçüncü nesil göçmenlerin çocukları daha genel bir eğitim seçiyor. Bu, bölgenin ihtiyaçlarıyla uyuşmuyor. Bu nesil artık atölyelerde olmak istemiyor. İşverenler işe alım konusunda zorluk yaşadıklarını ifade ederken, gençler daha önce ebeveynleri ve büyükanne ve büyükbabaları için Fransız ekonomisinde entegrasyon ve prestijle eşanlamlı olan el işlerinde kendilerini değerli hissetmiyorlar. Kültürel olarak entegre olmuşlarsa, ebeveynlerininkinden farklı bir mesleki geleceğe özlem duyuyorlar. Ancak, çeşitliliğin az olduğu bir bölgede bunu başarmak zor görünebilir. Bu nedenle vadi, çok gerçek bir ticari talebe rağmen giderek artan bir personel ve yerel çekicilik eksikliğiyle karşı karşıya.

Ayrıca bakınız: Plastiğin müthiş destanı , Oyonnax ve "Plastik Vadisi" üzerine bir çalışmanın bölümü. (Açık Baskı).